Sweet as!

Hier is dan mijn eerste verslag vanuit Nieuw Zeeland. Wat was het een verandering om van Australie in Nieuw Zeeland te belanden. Auckland noemde ze een grote stad, terwijl het voor mij niet meer dan één winkelstraat was. Ik was drie dagen in Auckland toen Sabine arriveerde. 3 maanden geleden hebben we elkaar ontmoet in Thailand, Koh Tao, en we hebben sinds die tijd contact gehouden en besloten samen in Nieuw Zeeland te reizen. We dachten dat we wel even een auto konden huren, maar al snel bleek dat het niet zo makkelijk ging vanwege het hoogseizoen. Ik maakte kennis met een andere manier van reizen dan ik van te voren had bedacht: liftend.

Van Auckland namen we wel eerst de bus naar naar Paihia, wat in Northland ligt. Een schattig en mooi plaatsje aan de kust. Ik heb 26 meter diep gedoken in The Rainbow warior, waar een schipwrek te zien was. Erg indrukwekkend! We hebben ook een dagtour gedaan naar Cape Reiga (het noordelijkste punt van Nieuw Zeeland). Hier zagen we de Tasmania zee en de Pacific zee samenkomen, reden we met een 4WD bus over 90 mille beach en sjeeste we de berg af met een sandboard. Na Northland en nog een nachtje in Auckland vervolgde we onze reis naar Coromandel. Na een spannende rit met typische bier drinkende nieuw zeelanders werden we gedropt in een klein plaatsje met een mooi strand. Helaas was het weer niet super en besloten we door te reizen naar Haihei. Opnieuw een klein plaatsje met weinig winkels en mensen. In de namiddag maakten we een wandeling naar de Cathedral cove. Een wandeling die me liet inzien dat het niet nodig was om naar Hobbinton te gaan, omdat het hele gebied leek op the lord of the rings filmset, alleen dan zonder de hobbithuisjes en Frodo. Na Haihei kwamen we terecht in Mount Manganui en zijn hier drie dagen gebleven. Er was een surf-event, we hebben dansjes gewaagd in een Irish pub en hebben de Mount Manganui "beklommen". We vertrokken naar Taupo en we stopten onderweg in Rotorura. We merkten snel dat we daar aankwamen, want de rotte eierenlucht kwam ons tegemoet. In Taupo verbleven we twee nachtjes. We stonden de eerste ochtend om 4.30 's ochtends op om de Tangariro crossing te doen. We liepen en klommen 19,7 km in 7 uur. Helaas heb ik mamma's wandelschoenen moeten weggooien, maar ze hebben twee keer de Tangariro crossing gedaan!

De laatste stop op het noordereiland was Wellington. Een leuke, gezellige stad met veel dingen om te doen. We zijn natuurlijk als echte toeristen met de kabelwagen naar de botanische tuinen gegaan en hebben ge-salsadanst aan het water. Het museum Te Papa was erg indrukwekkend en als je het echt goed wil doen kan je daar wel een paar dagen rondlopen (4 uur was voor mij voldoende). De volgende morgen namen we de ferry naar Picton, waar we dan eindelijk onze auto op konden halen!

Na Picton zijn we doorgereden naar Blenheim, wat vooral bekend staat voor werkende backpackers en wijngaarden. Vandaag hebben we een tandem gehuurd en zijn we van wijnbrouwerij naar wijnbrouwerij gefietst om natuurlijk wijntjes te proeven. Hierbij hoorde natuurlijk een heerlijke platter met lekkernijen! Een enorm luxe dag dus.

Kaikoura was de volgende bestemming, omdat we hier graag met wilde dolfijnen wilde zwemmen. Helaas was het verschrikkelijk weer afgelopen nacht en ging dat dus niet door... We zijn naar Christchurch gereden. Hier heb ik vandaag de stad bezocht, maar ook dat was een treurige bedoeling. Na de aardbeving hangt er een trieste en kille sfeer in de stad. Daarbij hielp niet dat het regende. Overal zijn ze hard aan het werk om alles weer op te bouwen, maar er zijn nog veel vervallen gebouwen te zien.

Door al het liften leren we snel de typische Nieuw Zeelandse zinnen zoals: sweet as (wat niks met billen te maken heeft. Maar meer een woord is wat gemiddeld na elke zin gebruikt wordt). In alle kleine steden zijn we verslaafd geraakt aan de gezellige koffietentjes, met daarbij horende lekkernijen zoals: zoetigheden en 'Pies'. Ik geniet van elke dag, maar de tijd lijkt te vliegen! Nog minder dan 5 weekjes en dan ben ik weer in Nederland. Opvallend is wel dat het weer hier een stuk minder lekker warm is dan in Australië, maar goed dan kan ik vast wennen aan ons koude kikkerlandje.

Hopelijk hebben jullie allen de carnaval overleefd. Stiekem heb ik dat wel een beetje gemist, maar gelukkig kon ik via facebook meegenieten van alle mooie kostuums en lamme foto's.

Cheers!